De o Steenoolegslamp

Noch noo sänn iech se vöör minn Owe
dé oos esue déck guuev troolech Leet
äß Huschespäunt woort sée gegowe,
wé oose Vadder noch gevrét.

Wé déck hant veer ömm höör geseete
des Ooves, wenn et düüster woort,
änn, wenn d'r Vadder kom, woort geete,
de Opgaave-n-oos aafgehoort.

Dannoe gäng laus dann d'r Vertélle,
d'r Vadder loos gätt ä ge Blatt,
de Modder stoppde-än d'rwelle
de Hoose-n-off doog détt änn datt.

Änn de o Lamp métt höörre Schiene
belödde-n-oss Faméllieglöck,
wé woor doch männ'ge Oovend fiene,
kiem dée Tiet doch märr noch enns tröck!

Josef Vilvoye

Quoted from: Viktor Gielen, Das Eupener Land im Wandel der Zeit, 1992, Eupen, Grenz-Echo Verlag, ISBN 90-5433-001-5, D/1992/3071/2, 215 pp.; p. 131